De NMBS-groep wil dit jaar 1.300 mensen aanwerven, lezen we in de Standaard. Dat zijn er evenveel als in 2010. De groep lanceert daarom een nieuwe communicatie-campagne. Met de aanwervingen wil de NMBS onder meer de pensioneringen opvangen. Tegen 2020 zullen bijna 20.000 personeelsleden met pensioen zijn.
De NMBS-Groep zoekt naast de operationele beroepen (treinbegeleiders en -bestuurders) ook uitdrukkelijk naar technici en ingenieurs, twee knelpuntberoepen.
Dit is een uitgelezen gelegenheid om werkzoekende Brusselaars aan een betrekking te helpen. Hier zouden, me dunkt, op z'n minst 200 personen in dienst kunnen genomen worden door de Spoorwegen.
Wetende dat die planning al tweetal jaar geleden door de NMBS werd uitgekend, ware het zeker de moeite te weten of er vanuit één of andere Brusselse instantie (Actiris, ...) ten gepaste tijde contact werd genomen met de Spoorwegen om samen te bekijken hoe Brusselaars in dit globaal konden passen. Of er misschien behoefte was aan spoedopleindingen voor de vernoemde knelpuntberoepen?
Is het niet aangewezen om naar synergieën te zoeken tussen enerzijds Actiris, Bruxelles Formation e.d. en de parastatalen en grote overheidsbedrijven, waarbij deze laatsten een meerjarenplanning van hun behoeften aan personeel zouden opstellen om daarnaast, samen met de Brusselse werkgelegenheidsoperatoren, te werken aan specifieke opleidingen die Brusselaars toegang zouden geven tot een behoorlijk aantal van deze (knelpunt)beroepen?
Dat alle heil niet van de privésector moet verwacht worden, is een eufemisme. En ook de overheid kan amper nog zelf werkgelegenheid creëren. Maar daar waar er werk voorhanden is, is planning, zeker voor de werkzoekenden, hoogst aangewezen. In -en voor- Brussel meer nog dan elders.